Wij hebben Arne en Femke najaar 2015 “ontdekt” via internet. Een mooie en informatieve website én een verantwoorde fokker bleek. We hadden een half jaar daarvoor onze eerste Dalmatiër moeten laten inslapen en ons gezin voelde niet meer compleet. Dalmaten zijn zó vrolijk, knuffelig en actief onderdeel van je leven. Daarom hebben we weer voor dit ras gekozen. Begin 2016 kwam daar onze nieuwe schat Dalmacadamy’s I care oftewel Nina.
De vorige Dalmaat is 12,5 jaar geworden en wij hebben haar destijds ‘gered’ van Marktplaats; 5 maanden oud en te druk bevonden. Daar heb je een puntje van het imago van Dalmaten, druk en nerveus. Dat wil ik zéér tegenspreken, want als je deze honden laat bewegen en uitdaging biedt, dan zijn ze binnen bijna voorbeeldig! Dat bewegen is niet 4x daags een blokje om, maar sporten, fietsen of bos. Ze zijn slim en hebben iedere dag een lang uitje nodig of zorgen voor speelmaatjes. Net zoals bij mensen is eten en drinken niet alleen voldoende om gelukkig/ compleet te zijn, het sociale aspect heeft de Dalmaat écht nodig.
Femke en Arne speelden hier goed op in, door bij de kennismaking te informeren hoe wij de oppas geregeld hebben op de dagen dat wij beide werken. Nu werk ik halve dagen, maar feit blijft dat we aan Nina duidelijk kunnen merken dat 4 uur alleen thuis zijn lang genoeg is geweest.
Ook werd er aangegeven dat wanneer je om wat voor reden dan ook niet meer voor je hond kan zorgen, je deze bij de Femke en Arne als eerste aanbiedt voor herplaatsing en niet elders te koop zet. De hondenhandel is niet fraai en je merkt duidelijk dat deze fokker daar beslist niet aan mee wil doen.
Zij kijken zorgvuldig naar bloedlijnen en zorgen zo dat inteelt wordt voorkomen. (ook daar is met dit ras helaas mee gerommeld)
Bij de kennismaking wordt er afgetast of je capabel bent om voor deze eigenwijze stippels te zorgen. Héél verstandig, want er is niemand bij gebaat als de combi mislukt. Wij hebben voor een teefje gekozen met het idee dat reuen dominanter kunnen zijn, echter Nina is de eerste 1,5 jaar rebels geweest als wat. Ze zag mijn man als roedelleider en mij niet. Door trainen bij de hondenschool en meer te leren over hondengedrag/ denkwijze, is dat 100% goed gekomen. Ze kan meestal los en is dan goed onder commando, door te trainen met voertjes bereikt. Ze is nu ook heel attent naar mij.
Oh…ja… Dalmaten doen Alles (met de hoofdletter A) voor voer, ze zijn bij het vraatzuchtige af. Daar kun je ze goed mee helpen opvoeden; netjes geluisterd: voertje
Als laatste nog even over de contact momenten bij Dalmacadamy’s thuis. In de 4e week word je uitgenodigd om te komen kijken en een voorkeur uit te spreken voor een pupje. Wij hebben ook daadwerkelijk dat teefje gekregen. Zij had net zoals haar moeder Desi 2 stippen op haar kopje. Desi hebben we niet bij de pups gezien, zij is té waaks richting bezoek zei Femke, omdat Desi beseft dat die voor haar pups komen. Dat begrepen we, toch was het leuk geweest ze samen te zien. Daarna krijg je een uitnodiging om bij 8 weken je hondje op te komen halen. Hierbij vooraf allerlei tips voor de eerste reis en een tasje mee met spulletjes, waaronder een stukje vetbed, met de nestgeur eraan.
Alles dus tip top en een goede start voor het vervolg van de socialisatieweken. Voor ieder die nog gaat starten met een Dalmatiër pup zou ik willen zeggen: “Een Dalmaat wil zijn leven met je delen, geef hem ook die tijd & aandacht die hij verdiend, dan heb je een Top maatje aan hem!!”