Milan in opleiding voor Therapiehond

Dalmacademy’s Let’s Go Fast (Milan) is geboren op 30-09-2018.  Milan is een Dalmatiër met een zogenoemde kopvlek (zijn linker zwarte oor) maar Milan heeft ook een hartjes neus.

Sinds 30-11-2018 is Milan bij mij en Dylan (mijn andere hond) komen wonen.

Op de eerste dag dat we Milan ophaalden bij Femke en Arne, was het gelijk een vriendschap tussen Milan en Dylan. De auto reis terug naar Den Haag heeft Milan ook op Dylan zijn rug geslapen of tussen zijn benen. Dylan heeft ook goed bijgedragen aan de opvoeding van Milan en het introduceren in mijn honden uitlaatservice.  Milan leerde daar al vroeg heel mooi het hondenspel. Toen hij nog klein was werd Milan nog bijna mee genomen door een mevrouw in het bos, waarna hij even vreemde mensen spannend heeft gevonden.

Milan heeft een bijnaam gekregen  ‘Poppetje’ .Nu zal je denken een Dalmatiër, een Poppetje…. ja Milan is vanaf het begin niet weg te denken van mijn zijde. Zo kan Milan maar max 4 dagen uit logeren bij ‘Opa en Oma’ want daarna gaat hij opzoek naar mij. Kan ik letterlijk alles met hem doen zoals je ook met een pop kan doen.

Milan is nu in opleiding voor therapiehond waarmee hij vele kinderen helpt die bijv. autisme of p.t.s.s. hebben. Milan begeleidt kinderen door middel van opdrachten doen of gewoon juist plezier maken samen, het even niet moeten maar alles ontdekken samen. Milan vind het bijvoorbeeld niet fijn om door een vreemde gelijk bovenop ze koppie geaaid te worden. Dit is 1 van de grenzen die Milan heel mooi aangeeft door netjes een stukje achteruit te gaan of ze koppie omlaag te doen. Dan wordt bij de kinderen door de begeleider aangegeven dat Milan dit niet gelijk durft en dat hij de kinderen graag eerst beter wil leren kennen. De meeste kinderen lopen zelf constant tegen hun grenzen aan en door Milan  in te zetten bij de kinderen leren zij respect te hebben voor anderen hun grenzen en leren ze ook wat de eigen grenzen zijn. Milan en ik gaan samen een training doen waarin Milan gaat leren mij wakker te maken uit nachtmerries. Dit gebeurd allemaal onder begeleiding van een hondentherapiegeleider die ons in stapjes leert wat te doen. Nog even en dan is Milan een volleerde therapiehond zowel voor kinderen in  jeugdinstellingen als voor mij zelf.

Gelukkig houden we (ik en de hondenbegeleider) natuurlijk nauwlettend in de gaten of het niet teveel is voor Milan, maar voor alsnog vind hij het maar al te leuk om mee te gaan, zodra hij zijn tuig om krijgt en ,gaan we naar de kindjes, springt Milan al bijna in de bus.

Ik kan me geen dag meer zonder Milan bedenken en ben Femke en Arne elke dag zo dankbaar voor deze bijzondere Dalmatiër. Elk nieuw avontuur van Milan delen we dan ook graag met Femke en Arne.

Liefs Milan en Jacqueline